استفاده از عسل به عنوان یک دارو از راه خوراکی و تزریقی ممکن است. در هر صورت، عسل مصر في باید خالص باشد و همانند داروهای معمولی به مقدار مشخص و در ساعات خاصی مصرف شود. قند طبیعی عسل گلوکز و فروکتوز است که پس از مصرف به سرعت در معده حل می شود و پس از ورود به روده باریک، فورا جذب می شود و به سرعت قند خون بالا می رود. بنابراین بیمار باید از قابلیت تحمل گلوكز در خون خود مطلع باشد. این میزان تحمل گلوکز نزد افراد مختلف متفاوت است.

مصرف عسل به عنوان دارو در بزرگسالان ۱۰۰ تا ۲۰۰ گرم در هر شبانه روز است که در صبح ۳۰ تا ۶۰ گرم؛ در ظهر ۴۰ تا ۸۰ گرم و در شب ۳۰ تا ۶۰ گرم توصیه می شود. در خردسالان مصرف ۳۰ گرم عسل در شبانه روز؛ یعنی، ۳ قاشق چایخوری (صبح، ظهر و شب) تجویز می شود. مصرف عسل به عنوان یک داروی تزریقی در آلمان رواج دارد. بدیهی است که عسل تزریقی می باشد و از هر نوع ناخالصی عاری باشد. تزریق عسل همچون تزریق سرم گلوکز است تست قند خون را بالا می برد. خاصیت عسل تزریقی به علت گلوکز آن است که تاثیرنیروزایی سریعی در بدن دارد.مزایای عسل تزریقی نسبت به سرم گلوکز (سرم قندی)، در دارا بودن مواد معدنی، ویتامین ها، پروتئین، آنزیم، آنتی بیوتیک و سایر اجزای تشکیل دهنده عسل است.

اصولا پروتین های  موجود در غذاها در روده باریک به اسیدهای آمینه تجزیه می شوند وسپس اسیدهای آمینه ازدیواره روده باریک جذب خون می شوند. هیچ پروتئینی قبل ازتجزیه شدن به اسیدهای آمینه در روده باریک، جذب گردش و پروتئینی که در طول زندگی انسان و حیوانات از طریق روده باریک پروتئین های مصونیت دهنده (ایمونوگلوبولینها هستند. این پروتئ قبل از تولد از طریق خون مادر به خون جنین وارد می شود و در مورد از طریق آغوز (شیر ۱ تا ۳ روز اول پس از زایمان گاو، گوسفند، بز و غیره تازه متولد شده جذب می شود. به غیر از پروتئینهای مصونیت دهنده و آن نوزاد انسان یا بلافاصله بعد از تولد (در مورد نوزاد نشخوارکنندگان)، هر زندگی انسان یا حیوانات از خارج بدن وارد خون شود، باعث ایجاد واکنش و شدت این واکنش بستگی به نوع پروتئین دارد. برخی از پروتئین ها به محض ورود چند ثانیه موجب مرگ انسان یا حیوان می شوند؛ مثل، پروتئین خاصی که در زهری سمی وجود دارد. برخی از پروتئین ها عامل ایجاد واکنش های حساسیتی هستند و پس از خون، حالات حساسیتی خاصی را در بدن به وجود می آورند. به هر حال، شدت و ضعف واکنش در مقابل ورود یک پروتئین به داخل خون، به نوع پروتئین بستگی دارد. اما هنوز معلوم نشده است که چگونه پروتئین های موجود در عسل وقتی از طریق تزریقی وارد خون می شوند، واکنش خاصی ایجاد نمی کنند؟ البته ما می دانیم که پروتئین های موجود در عسل، تماما مربوط به گرده های موجود در عسل است. لذا این احتمال وجود دارد که اگر به افراد حساس به گرده های گیاهی، عسل تزریق شود، بدن آنها نسبت به پروتئین گرده حساسیت نشان دهد.